Koltuk I-II

Konu: Koltuk I-II Çarş. Haz. 09, 2010 2:29 pm

Role Play Start

Konu: Geri: Koltuk I-II Çarş. Tem. 14, 2010 11:46 am

Akşam geç yatmanın pişmanlığıyla uyandım. Gariptir ki babam benden daha heyecanlıydı. Bir o yana bir bu yana koşuşturuyordu. Ben ise sakin olmaya çalışarak üstümü giyindim ve bavulumla aşağı kata, mutfağa indim. Doğru düzgün karnımı doyuramadan geç kalma korkusuyla babam beni kolumdan tutup dışarı çıkardı. Evimiz üç dağın arasında kalmış bir vadideydi. Sadece büyücüler oturuyor bu vadide. Şirin bir köy de denilebilir aslında. Benden bir yaş küçük olan ve yanımızdaki 2 katlı evde oturan arkadaşım Julia pencereden bana el sallayıp:

" İyi yolculuklar! ", diye bağırdı

" Teşekkürler, yazın görüşürüz... "

Anahtarın bulunduğu dağa çıktık yavaş yavaş kardeşim ve babamla. Sonunda yorgun argın bir de anahtarı aradık. Anahtarı bulan, kardeşim Luis oldu. Beraber anahtara tutunup zamanı gelince üçten geriye saydık ve işte Londra'daydık...

O koskoca bavulla Londra'nın karmakarışık sokaklarından geçtik ve sonunda tren istasyonuna vardık. Sabahın erken vakti olduğu için istasyon kalabalık değildi. Etrafta tek tük tren bekleyen insanlar vardı. Babamla ve kardeşimle beraber peron 9 3/4'e açılan duvara hızlı bir giriş yaptık. Trenin kalkmasına daha epey bir süre vardı. Bu yüzden babamla ve küçük kardeşimle uzun uzun vedalaştım. Daha sonra da bavulumu babamın elinden kapıp düşündüğümden eski olan trene bindim.

İlk kompartıman umduğumdan sessizdi, anlaşılan ilk gelen bendim. Kompartımanın kapısını açtım. Hemen bavulumu yerleştirip yerime oturdum. Artık gereken sadece beklemekti, öyle de yaptım, bekledim. Bu uzun yolculuk kısa bir süre içinde başlayacaktı...

Konu: Geri: Koltuk I-II Cuma Ağus. 06, 2010 8:07 pm

Perona erken gelmiştim..Hızla ilk kompartıana daldım..İmza isteyen çocuklardan bunalmıştım ve yanlız kalmayı diliyordum ki kompartımandaki kızı gördüm ..Çıkmak için fazla geçti artık..Yanına yerleştim ve güümsedim..Bu arada kompartımana bir Bay daldı..Anladığım kadarıyla kızın babasıydı...Kız babasının fazla meraklı oluşundan rahatsız görünüyordu..Utanıyordu besbelli..Birden aklıma birinci sınıftaki günlerim geldi..Kıza karşı birden yumuşadım..''Nasılsın Tatlım?''dedim sıcak bir gülümsemeyle..Ama o şoktan konuşamıyordu..Buna alışkındım..Çoğu hayranımın verdği tepkiydi...